Erna werkt al 47 jaar in de zorg, waarvan de laatste drie jaar in de wijkverpleging. Daar vond ze helemaal haar draai. Letterlijk en figuurlijk. Een korte lofzang over de thuiszorg: "Mensen zijn zo dankbaar, dat komt omdat ik bij hen te gast ben."
Liefst 35 jaar werkte ze als verpleegkundige in het ziekenhuis, als verpleegkundige Obstetrie en Gynaecologie. Kraamzorg dus. Ze vond het een heel mooi vak, maar de thuiszorg, dat bevalt haar nog beter.
Ziekenhuis, woonzorgcentrum en thuiszorg
Ze maakte het allemaal mee. Wat adviseert ze iemand die nu een plek moeten kiezen? Ze vertelt: "De thuiszorg is fysiek minder zwaar. Mensen zijn mobiel, kunnen nog lopen, zelf naar het toilet. Je ondersteunt vooral. In een ziekenhuis of zorglocatie help je mensen veel meer. Daarentegen is werk in een locatie ook mooi. Je kunt er veel en goed leren. Maar de thuiszorg werd meer een verlengstuk van mij gelukkig voelen."
"Mensen die thuis zorg krijgen, zijn zo dankbaar als je bent geweest. In het ziekenhuis verwachten cliënten dat je er bent. Ik vergelijk het met een bakkerij, waar je verwacht dat de bakker er is, of een school waar je verwacht dat de leraar er is. Zo verwachten cliënten in het ziekenhuis dat de zorgmedewerker er is. Maar in de thuiszorg is het anders," verzekert Erna.
Ze vond haar draai in de thuiszorg
"Gisteren was ik bij een man die Barry White op tv had. Hij zong mee en bewoog wat op zijn stoel..." Erna grijpt in de lucht naar de denkbare handen van deze man en doet voor hoe ze hem vastpakte en met hem danste. Ze lacht. Dat hij het vandaag weer vergeten is, neemt ze voor lief.
"Cliënten zijn zo dankbaar dat je hen komt helpen. Dat komt doordat je bij mensen thuiskomt. Te gast bent. Dat vind ik leuk aan deze zorgtaak; het doel is dat iemand zoveel mogelijk eigen regie houdt over zijn leven. Ook al zijn ze eenzaam of vergeetachtig. Mensen zijn blij met mijn komst. Ik geef hun leven wat extra kleur."
Kom jij ook werken bij IJsselheem?
Klik hier voor alle vacatures bij IJsselheem.